Fizyka kwantowa a déjà vu.

Foto: https://reporters.pl

Déjà vu jest zjawiskiem posiadającym następujące cechy:

• czasami pojawia się przekonanie o możliwości przewidzenia co się za chwilę wydarzy (prekognicja),
• zjawisku temu towarzyszy aura niesamowitości, tajemniczości,
• występuje zjawisko dysonansu poznawczego.
• występuje nagle,
• trwa jedynie kilka sekund,
• osoba doświadczająca jest krytyczna wobec swojego odczucia (tzn. wie, że to, czego doświadcza, jest w praktyce niemożliwe),
• osoba doświadczająca nie jest w stanie podać, kiedy miało miejsce to „wcześniejsze” wydarzenie (które jakoby teraz się powtarza),
• wrażenie dotyczy nie widoku pewnego pojedynczego przedmiotu, budynku czy człowieka, ale całej sytuacji. Osoba ma wrażenie, że powtarza się pewna chwila z jej życia…

Déjà vu występuje z równą częstotliwością w różnych populacjach. W różnych badaniach uzyskano jednak wyniki niejednoznaczne. Wykazano, że doświadczyło go 33 – 97 procent ludzi. W bardzo dużej większości przypadków jest zjawiskiem występującym u zdrowych osób bez powodu powstania a jednak występuje nadal często a na domiar wszystkiego nie jesteśmy w stanie sami stwierdzić jak często to występuje, to tajemnica…

Każdy z nas to zna; gdzieś przybywamy lub coś robimy i nagle zdajemy sobie sprawę, iż skądś to znamy i byliśmy tu już. Bardzo powszechnie jest to nazywane deja vu. Niektórzy twierdzą, że to efekt reinkarnacji jednak ostatnio … wmieszała się w to fizyka kwantowa. Deja vu może być emanacją wszechświatów równoległych. 

To jest świat, w którym właściwie nie możemy istnieć, bo istniejemy w naszym własnym, ale zjawisko deja vu może wskazywać na to, że istnieją jakieś emisje odbierane przez nasz mózg. Może to być „przebicie” z wszechświata bardzo podobnego do naszego. Jest to też kolejny dowód na holograficzny charakter otaczającej nas na codziennie rzeczywistości. Dzięki fizyce wiemy, że wszystko ma funkcje falową. W mózgu najwyraźniej pozostaje czasami wspomnienie z innej rzeczywistości.

Jak to możliwe????

Generalnie składamy się z wibrujących w nas atomach. Nie wiemy, co powoduje masę - ale wiemy, że materia jest częścią energii. Stosując wyjaśnienie z fizyki kwantowej nasz mózg może doświadczyć interakcji z dekoherentnym dla naszych atomów wszechświatem równoległym i pozostawiać w nas wspomnienie.

Jedna ze znanych nam teorii mówi, że deja vu wynika z opóźnienia przekazywania obrazu informacji w jednym oku. W ten sposób, zanim obraz dotrze do mózgu, jest on już nam znany z drugiego oka. Teoria ta została podważona, kiedy okazało się, że deja vu jest też znane osobom niewidomym – w ich przypadku polega ono na rozpoznawaniu zapachów i dźwięków.

Skąd zatem bierze się tajemnicze zjawisko?

Deja vu ma być przywoływaniem wspomnień z poprzednich wcieleń. W XIX wieku do opisania deja vu użyto określenia „odczucie preegzystencji”. Zjawisko miałoby być wspomnieniem z życia miedzy wcieleniami i dowodem na istnienie wiecznej i nieśmiertelnej duszy. To wytłumaczenie ma swoich zwolenników i w czasach współczesnych. Krytycy tej teorii reinkarnacyjnego źródła deja vu doszukiwali się w działaniu złych duchów – miały one zakłócać naszą zdolność postrzegania świata, podważyć wiarę w znaną nam rzeczywistość. 

Czasami trwa ok. dwadzieścia minut, czasami w przeciągu dnia występuje po kilkanaście razy. Efekt ten dotyka wielu osób jednakże jest bardzo ważna częstotliwość powtarzania się tego efektu, nie należy go bagatelizować. To musi być dziwne doświadczać tego uczucia tak często…

Artykuł znaleziony na:

http://iluminaci.com/ads/fizyka-kwantowa-deja-vu/